Norbert en Tim veranderen

Tekst Cynthia Mezach

‘Zeg Tim, vind je het wel leuk, ons interview deze ochtend?’

Jazeker, daar heb ik me op verheugd. Het gebeurt niet vaak dat je de kans krijgt om een gesprek aan te gaan met de CEO.

‘Dus jij denkt nooit: ik plan in mijn agenda “kop koffie met de CEO”?’

Nee, eigenlijk niet.

‘Waarom niet?’

Tja, kwestie van prioriteiten stellen…

‘Hahahaha, je hebt er gewoon geen tijd voor? !’

Nou ja. Tijd is misschien een slecht excuus. Misschien is het ook niet echt mijn comfortzone. Wacht even… nou spreek ik mezelf tegen. Want als je de juiste prioriteiten stelt…

‘Ho maar! Laten we eenvoudig beginnen, jij woont in Hengelo? En je accepteert dus zo’n enorme reisafstand voor een baan bij MN? Nu ben ik nieuwsgierig. Als op een feestje wordt gevraagd naar jouw werk, hoe verklaar je die keuze voor dat ver gelegen MN dan?’

Dan benoem ik vooral de vrijheid die ik krijg om dingen te proberen. Uiteraard moet je bij MN eerst goed nadenken voordat je iets in gang zet. Maar ik krijg wel de ruimte om initiatieven te ontplooien.

• Directievoorzitter MN
• Samenwonend, 2 kinderen Pia en Guus
• Lievelingsboek: Gloed van Sandor Marai
• Wens voor 2019: City Pier City lopen

En even wat anders:
Norbert verruilde kantoorgebouw Le Carrefour in Leiden voor een werkplek in de Zilveren Toren. De Zilveren Toren kwam in 2013 aanmerking voor de Winning Workplace Award. Le Carrefour werd in 2010 nog door NRC genomineerd voor ‘lelijkste gebouw van Nederland’.

‘En wat vind je minder leuk bij MN?’

Ik merk soms dat naïviteit ontbreekt.

‘Wat bedoel je daarmee?’

Wij MN’ers neigen soms te veel naar een veilige landing voor ons plan/idee. Soms maken we ons te veel zorgen over gewenste uitkomsten of mogelijke bij-effecten en dat remt de spontaniteit. Ga gewoon iets uitproberen, zou ik dan willen zeggen. Bedenk iets waar je achter staat en wat je kunt onderbouwen. - Hé, hier hebben we een mooi bruggetje naar het onderwerp ‘veranderen’. Maar wat vind jij? Beleef jij dat ook zo, of moeten we voorzichtig zijn met spontaniteit?

‘Nou, ik hou van gewoon gaan doen in plaats van plannen blijven maken, maar je moet echt scherp hebben waar zo’n spontaan plan toe leidt. Zelf kan ik er niet goed tegen om steeds van koers te veranderen. Als je de richting hebt bepaald, ga je ervoor. En zo nodig verander je onderweg kleine stapjes in de juiste richting.’

Waren veranderingen voor jou wel eens spannend?

‘Verandering is vaak iets wat je gewoon overkomt. In mijn loopbaan heb ik geleidelijk ervaren dat ik me meer thuis voel bij operationele bedrijfsvoering dan bij internationale corporate finance-vraagstukken. Dat leerde ik beseffen doordat ik voor opmerkelijke plekken werd gevraagd, maar ook omdat mijn werkgever failliet ging. En dan kwam de verandering gewoon op mijn pad.’

• Fund manager Euro Investment Grade
• Vriendin, geen kinderen
• Lievelingsboek: geen bijzondere favoriet, liefhebber van Scandinavische en Engelse thrillers
• Wens voor 2019: samen met vriendin een huis kopen in Hengelo

En even wat anders:
Onlangs schitterde de broer van Tim nog in een échte LINDA-productie: ‘Dr. Dreamy’. Logisch dat er thuis extra reikhalzend werd uitgekeken naar deze LINDA-achtige reportage.

‘En ik vind verandering minder spannend worden naarmate de jaren verstrijken. Als er iets is wat ik heb gemerkt, is dat ik minder nadenk. Je neemt jezelf altijd mee, dus je leert steeds beter: wat is van mij en wat is aangeleerd? Het heeft ook te maken met iedere dag een beetje beter willen worden. Blijven leren en vooruitkijken. Meer accepteren, leven bij de dag.’

Dat ‘accepteren’ klinkt een beetje gelaten…

‘Nee, dat bedoel ik niet. Kijk, het klinkt simpel om vanuit deze overtuiging te leven, maar in de praktijk is het soms best lastig. Het wordt eenvoudiger als je juist accepteert dat je soms voor complexe keuzes komt te staan. Maar dan ga ik minder wikken en wegen, ik doe het gewoon.’

Dus, ouder worden gaat niet per se ten koste van impulsiviteit? Dat vind ik wel geruststellend als jij zegt dat meer ervaring de spontaniteit niet in de weg zit.

Ik sta nu nog behoorlijk aan het begin. Het is een levensfase waarin ik probeer om het maximale eruit te halen. En daarbij voel ik veel vrijheid. Ik ben al 9 jaar gelukkig met mijn vriendin, heb geen beklemmende verplichtingen, geen kinderen en de toekomst staat helemaal open.

‘Vrijheid is fijn. Tegelijkertijd hou ik er wel van om een cyclus zorgvuldig af te ronden. Dus: iets opzetten, ervoor gaan, afsluiten en daarná pas iets nieuws proberen. Dat lijkt trouwens verrassend veel op het advies van mijn moeder als we het vroeger over vriendinnetjes hadden. Toen ik nog jong en beloftevol was. En ik volg nog altijd braaf haar advies.’

Ja? Volg je nog steeds het advies van je ouders?

‘Ze zijn nu ver in de 80. Maar ja, ze geven nog advies. Al zijn de rollen wel veranderd.’

Dat snap ik; dat is een natuurlijke verandering.

‘Precies. Hoewel ik ook heb gemerkt dat zo’n geleidelijk proces geen constante is voor alle situaties. Het werd bijvoorbeeld compleet anders toen mijn broer overleed. Ik ben de jongste, we waren met z’n drieën. Toen hij overleed was ik 45. Dat haalt een gezin overhoop. Het is een voorbeeld van een verandering die je overkomt. Dan veranderen ook alle vanzelfsprekende onderlinge rollen en moet je weer op zoek naar een nieuwe balans.’

‘Je komt eigenlijk heel beheerst en weloverwogen over. Ben je wel eens boos, Tim?

Tuurlijk, en dat laat ik ook wel eens merken. Maar ik kan mensen er ook goed op wijzen waarom ik boos ben. Jij dan?

‘Ik ben er gewoon niet goed in: boos zijn. Het heeft zo weinig zin. Ik heb 2 kids van 14 en 16 jaar en die doen dingen die vast heel goed passen bij hun levensfase, maar minder goed bij mij. Dan word ik wel eens boos. Maar dan probeer ik van mijn boosheid wel iets te maken, door ze de consequenties te laten ervaren.’

Hebben we het nu over huisfeestjes en zo?

‘Ook wel. Maar dat gaat weer ietsje anders. Ze weten hoe ik daarover denk: “Dat wordt een leuk feest voor iedereen behalve jou. Jij moet als enige opletten of er niets stukgaat, terwijl de rest gewoon kan feesten. Geen goed plan dus.”’

Ja, dat lijkt me een beste oudertip.

‘Even wat anders, wat betekent Kerst voor jou?’

Nou, niet speciaal iets in de zin van geloofsovertuiging. Maar ik vind het een mooie tijd van het jaar met veel familie en tijd voor vrienden. De gezelligheid en gemoedelijkheid. Ik hou er echt van.

‘En hoe kijk jij dan terug op 2018, waar ben je echt trots op?’

Ik ben echt trots op mijn teamgenoten en het feit dat we een portefeuille beheren van 13 miljard. Dat is 1 euro van ieder 10,- pensioengeld. En natuurlijk ook dat we betere beleggingsresultaten behalen dan onze peers.

Hoe kijk jij naar de overgang naar 2019, Norbert?

‘Voor mij was een groot deel van 2018 ingekleurd door vrijheid. Het eerste halfjaar had ik immers geen baan. Ik werk nu 4 maanden bij MN. Dat staat nog volop in het teken van wennen, leren, mensen leren kennen, MN leren kennen. In 2019 wil ik graag samen met collega’s betekenis geven aan de richting die we hebben gekozen. Dat betekent minder plannen maken, maar vooral doen.

En... ik zou graag weer meedoen aan de City Pier City loop. Afgelopen jaar kampte ik met een overbelaste knie. Daar ben ik behoorlijk chagrijnig van. Het ging net zo lekker met hardlopen, maar ik moet weer helemaal opnieuw beginnen. Dus kan ik die CPC wel uit mijn hoofd zetten, eerst maar weer fit worden.’

Oei! Ja, dat is moeilijk. Wielrennen is meer mijn sport, maar ik snap wat je bedoelt. Frustrerend. Ik hoop dat het je lukt!

‘Zeg, nog even teruggrijpen op het begin van dit gesprek. Ga je me nu vaker spontaan opzoeken? Je moet weten dat ik maar moeilijk ‘nee’ zeg tegen mensen die koffie willen drinken of lunchen.’

Ga ik onthouden!